หางานหาดใหญ่ หาดใหญ่ ชัดทุกเรื่องเมืองหาดใหญ่ สงขลา อับเดตข่าวหาดใหญ่ Hatyaifocus สาวสวยหาดใหญ่ หนุ่มหล่อหาดใหญ่

เรื่องราวหาดใหญ่

หาดใหญ่ เมืองที่เติบโตด้วยสองมือประชาชน
17 มกราคม 2561 | 7,358

แอดมินได้มีโอกาสได้อ่านบทความสั้นๆ เกี่ยวกับเมืองหาดใหญ่ ซึ่งเขียนโดย "นพ.สุภัทร ฮาสุวรรณกิจ" ที่ได้บอกเล่าเรื่องราวที่เป็นเหมือนการเล่าเรื่องผ่านประสบการณ์แต่ละช่วงชีวิตของท่าน อันเป็นบทความที่น่าสนใจ และน่านำไปคิดทบทวน เพื่อให้คนหาดใหญ่รุ่นหลังได้เล็งเห็นถึงวีรกรรมของบรรพบุรุษชาวหาดใหญ่ ซึ่งเป็นบทความที่แอดมินชอบมาก เพราะแอดมินเกิดไม่ทัน โดยใจความมีอยู่ว่า...

หาดใหญ่เป็นเมืองใหญ่ที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่ถึง 100 ปี...เริ่มต้นจากการสร้างเส้นทางรถไฟสายใต้มาถึงบ้านโคกเสม็ดชุน หรือหาดใหญ่ในปัจจุบัน กรรมกรสร้างทางรถไฟเกือบทั้งหมดเป็นคนจีนอพยพ ที่เริ่มอายุมากขึ้น ส่วนหนึ่งอยากลงหลักปักฐาน นายเจียกีซี หรือ ขุนนิพัทธิ์จีนนคร และคณะ จึงตั้งชุมชนคนจีนขึ้นที่นี่ มีสถานีรถไฟหาดใหญ่เป็นหัวใจของเมือง

หาดใหญ่ตั้งในทำเลทอง เพราะมีถนนสายไทรบุรีที่ติดต่อไปถึงปีนังได้โดยผ่านไปทางปาดังเบซาร์ และเชื่อมกับเมืองสงขลาที่เป็นเมืองเก่าได้ ทางรถไฟก็ไปได้ถึงกรุงเทพและต่อยาวไปถึงโกลก ความเป็นจีนทำให้การค้าขายกับปีนังนั้นแนบแน่น จึงกลายเป็นศูนย์กลางการค้าขาย และเป็นรากฐานการสร้างบ้านสร้างเมืองในลักษณะเมืองการค้าจนถึงปัจจุบัน

ผมเป็นคนรุ่นที่สามของหาดใหญ่ รุ่นปู่หักล้างถางพง สร้างบ้านวางแปลงเมือง หาดใหญ่จัดวางผังเมืองดีมาก คิดดูว่า ถนนสายหลักที่ตัดเมื่อแปดสิบปีก่อนนั้น ตัดถนนให้รถจอดสองข้างแล้ว รถยังวิ่งได้อีก 3 เลน มีวงเวียนใหญ่กลางเมือง วิธีคิดของคนรุ่นปู่นั้นไม่ธรรมดา คนรุ่นปู่ส่วนใหญ่พูดภาษาจีนล้วนๆ มาถึงคนรุ่นพ่อ ส่วนใหญ่มุ่งมั่นกับการทำการค้า พูดจีนเป็นหลักแต่ก็พูดไทยได้ หาดใหญ่เป็นชุมชนชาวจีนที่เหนียวแน่นมาก มีสมาคมจีนมากมายที่เป็นเสาหลักระดมทุนเพื่อการกุศล คนจีนสร้างโรงเรียนของชุมชนเอง (โรงเรียนศรีนคร) สร้างโรงพยาบาลของตนเอง (โรงพยาบาลเซี่ยงตึ้ง) สร้างบ้านพักคนชราเอง (สถานสงเคราะห์คนอนาถาจงฮั้ว) สร้างสุสานไว้ฝังศพเอง(สุสานบ้านพรุ) สร้างหอนาฬิกาและลานคนเมืองเอง สร้างวัดจีนอีกจำนวนมาก คหบดีบริจาคที่ดินขนาดใหญ่เพื่อสร้างสนามกีฬา โรงพยาบาลหาดใหญ่ โรงเรีียนแสงทอง-ธิดานุเคราะห์ เป็นต้น ทั้งหมดนี้คือสายธารการสร้างบ้านแปลงเมืองของคนรุ่นปู่รุ่นพ่อ

มาถึงคนรุ่นผมที่ล้วนวัยกลางคนเข้าไปแล้ว คนรุ่นผมนั้นดูง่าย คือพูดจีนไม่ค่อยจะได้แล้ว ได้ก็แค่ไม่กี่คำ ลูกพ่อค้าจีนในหาดใหญ่เกือบทั้งหมดได้เรียนสูงๆ จบปริญญา ส่วนใหญ่มีวิชาชีพทำงานไกลบ้าน แต่ก็ยังมีไม่น้อยที่ยังอยู่ในหาดใหญ่ เป็นอาจารย์ มอ.บ้าง เป็นหมอเป็นเภสัชบ้าง ทำธุรกิจบ้าง แต่ร้านค้าของพ่อแม่มักไม่มีคนสานต่อ เมืองขยายออกไปไกล ผู้คนจากสารทิศหลั่งไหลมาอยู่ด้วยกันเป็นสังคมพหุวัฒนธรรมที่กลมกลืน ทิศทางการพัฒนาเมืองหาดใหญ่จะเติบโตไปในทิศทางใด ความชัดเจนนั้นยังไม่มี ในรุ่นปู่รุ่นพ่อการพัฒนาหาดใหญ่ไปสู่เมืองการค้านั้นคนหาดใหญ่กำหนดอนาคตตนเอง แต่มาถึงรุ่นผม เมื่อรัฐชาติผนวกแน่นเป็นเอกภาพแบบรวมศูนย์ การพัฒนาจึงถูกกำหนดมาจากกรุงเทพ การรุกรานจากทุนใหญ่เข้าถาโถมทุนท้องถิ่น ซึ่งคงเหมือนกับโคราช เชียงใหม่ ขอนแก่น ภูเก็ต ที่เอกลักษณ์ของเมืองทุกเมืองกำลังถูกกรุงเทพภิวัตน์กลืนกิน

ผมเคยได้ยินว่า "หาดใหญ่เสียภาษีให้รัฐอันดับต้นๆของประเทศ แต่ภาษีเหล่านั้นไปกระจุกอยู่ที่ กทม. เลือกตั้งปีหน้า(ที่น่าจะยังมีอยู่นะ) จะมีพรรคไหนมีนโยบายกระจายอำนาจอย่างสุดๆบ้างไหมหนอ คงไม่มี ผมคงฝันไป..."

เรื่องที่เกี่ยวข้อง