หางานหาดใหญ่ หาดใหญ่ ชัดทุกเรื่องเมืองหาดใหญ่ สงขลา อับเดตข่าวหาดใหญ่ Hatyaifocus สาวสวยหาดใหญ่ หนุ่มหล่อหาดใหญ่

เรื่องนี้เกิดขึ้นเกิดขึ้นที่ อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา ย้อนกลับไปประมาณ 6 ปีที่ผ่านมา ตอนนั้นคุณปุ้ยเล่นดนตรีอยู่ในสถานบันเทิงที่นึงในเมืองหาดใหญ่ ก็ได้ไปเช่าหอพักแห่งหนึ่ง ซึ่งมีอยู่ 3 ชั้น ห้องของคุณปุ้ยจะอยู่ที่ชั้น 3 ชั้นบนสุด ชั้นสุดท้ายและอยู่เป็นห้องสุดท้าย ลักษณะของหอก็จะเป็นหอเก่าๆหน่อย ประตูก็จะเป็นประตูเหล็ก เป็นห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ ข้างหลังก็จะมีห้องน้ำ และก็มีระเบียงเล็กๆ ไว้ตากผ้า เหมือนหอทั่วๆไป เรื่องมันมีอยู่ว่าวันนึง คุณปุ้ยเลิกงานก็กลับไปที่พัก คุณปุ้ยก็ออกไปข้างนอกระเบียงจะเอาผ้าออกไปตาก พอออกไปตรงระเบียง ก็จะเห็นระเบียงของห้องข้างๆด้วยโดยมีเหล็กดัดกั้นไว้อยู่ คุณปุ้ยเล่าเสริมว่าข้างห้องคุณปุ้ยเนี่ยที่หน้าประตูจะมีแม่กุญแจล็อคไว้อยู่ทุกวัน แต่ว่าจะมีคนอยู่ในห้องนั้นตลอด ในระหว่างที่คุณปุ้ยออกไปตากผ้าที่ระเบียงก็เห็นน้องผู้หญิงคนนึงอายุประมาณ 18-19 ชะโงกหน้ามาทัก คุณปุ้ยก็หันกลับไป น้องก็ถามคุณปุ้ยว่า "พี่ๆ พี่ใช่นักดนตรีที่นี่ใช่มั๊ย" คุณปุ้ยก็ตอบไปว่า "ใช่" น้องเขาก็บอกว่า "หนูเคยไปดูพี่อยู่ครั้งนึง หนูชอบพี่มาก เคยไปดูพี่เล่น" คุณปุ้ยก็ตอบ "โอเคๆ ครับ" แต่ด้วยความสงสัยของคุณปุ้ยที่ว่า ห้องนี้ล็อกประตูข้างหน้าตลอด คุณปุ้ยก็เลยถามน้องไปว่า "โทษนะ ทำไมประตูข้างหน้ามันล็อค แล้วน้องออกไปไหนได้หรือเปล่าเนี่ย" น้องเขาก็บอกว่า "แม่ของน้องเขาขายน้องให้กับเสี่ยคนนึงเพื่อใช้หนี้จากการพนัน เพื่อให้เป็นเมียเก็บของเสียคนนี้ พอเสี่ยคนนี้มา ก็จะไขกุญแจเปิดประตูเข้ามาอยู่ด้วยกัน แต่เวลาเสียไม่อยู่เขาก็จะล็อคประตูข้างนอกไว้ แต่ก็จะมีของกิน มีอะไรไว้ให้"

คุณปุ้ยเลิกงานกลับมา เกือบทุกวันน้องเขาก็เอาขนมมาแขวนไว้ที่เหล็กดัดตรงที่ระเบียงและก็เขียนจดหมายไว้ว่า "ให้พี่นะ" หลังจากนั้นก็คุยกันอยู่เป็นพักใหญ่ แต่ก็มีบางวันก็ได้ยินเสียงจากห้องข้างๆ เหมือนว่าน้องเขาทะเลาะกับเสี่ยคนนั้น ตบตีกัน และก็มีเสียงร้องไห้ เป็นอยู่แบบนี้บ่อยมาก แต่ว่าคุณปุ้ยก็ไม่ได้เข้าไปยุ่งในส่วนนี้ บางครั้งน้องก็ชะโงกหน้ามาคุยกับคุณปุ้ยด้วยหน้าตาที่บวมปูด คุณปุ้ยก็ถามว่า "ไหวมั๊ย ให้แจ้งตำรวจมั๊ย" น้องเขาก็บอกว่า "แจ้งไม่ได้พี่ เดี๋ยวแม่หนูจะเดือดร้อน" ก็เป็นแบบนี้อยู่เป็นเดือนๆ ที่คุณปุ้ยต้องอยู่แบบนี้โดยที่ไม่สามารถทำอะไรได้ จนวันนึงคุณปุ้ยรับงานไปเล่นดนตรีที่ต่างจังหวัดอาทิตย์นึง หลังจากที่ทำงานเสร็จ ก่อนกลับมา คุณปุ้ยก็ได้ซื้อตุ๊กตาตัวเล็กๆมาตัวนึง จะเอามาฝากน้อง สงสารน้อง พอกลับมาถึงหอ ตอนนั้นประมาณ 2 ทุ่ม แต่ว่าชั้น 3 ที่คุณปุ้ยอยู่นั้นเงียบทั้งชั้นเลย ไม่มีเสียงอะไรเลย ซึ่งปกติในชั้นนั้นจะมีคนทำงานกลางคืนเยอะ จะไม่ค่อยเงียบ พอเดินผ่านห้องน้องคนนั้น ก็ยังเห็นกุญแจล็อคอยู่ที่หน้าห้องเหมือนเดิม ก็เลยเดินเข้าห้องไป ก็เดินไปหลังห้องตรงระเบียง ไปชะโงกดู ปรากฏว่าห้องน้องเขาปิดไฟ แต่ว่าจะมีไฟจากข้างนอกส่องเข้ามาได้อยู่ คุณปุ้ยก็เห็นน้องเขายืนอยู่ โดยตรงระเบียงนั้นจะมีประตูที่ออกมาที่ระเบียง และก็จะมีกระจกบานเกล็ดอยู่ข้างๆ ประตู น้องเขายืนอยู่ตรงกระจกบานเกล็ด ไม่ยอมออกมาที่ระเบียง น้องค่อยๆหันหน้ามาทางคุณปุ้ย คุณปุ้ยเห็นหน้าตาเหมือนคล้ำๆบวมๆ คุณปุ้ยก็ถามว่า "โดนซ้อมอีกแล้วหรอ" น้องเขาก็ตอบว่า "ค่ะ" และน้องก็พูดต่ออีกว่า "พี่ หนูรอพี่หลายวันแล้วนะ พี่ไปไหนมา" คุณปุ้ยก็บอก "พี่ไปเล่นคอนเสิร์ตที่ต่างจังหวัด เพิ่งกลับมา พี่มีของมาฝากด้วย พี่มีตุ๊กตามาให้" แต่คุณปุ้ยสังเกตน้องเหมือนน้องเศร้าๆ น้ำตายังไหลอยู่เลย คุณปุ้ยก็เลยบอกว่า "พี่แขวนไว้ตรงเหล็กดัดนี้นะไว้ค่อยมาหยิบเอาแล้วกัน" คุณปุ้ยก็แปลกใจนิดหน่อยที่วันนี้น้องเขาเงียบๆ ปกติต้องออกมาคุยมาเล่นด้วยแล้ว

คุณปุ้ยก็เดินกลับเข้ามาในห้องอาบน้ำ กำลังจะพักผ่อน แต่คุณปุ้ยก็ได้ยินเสียงเหมือนคนกระทืบพื้นอย่างแรง ตึกๆๆๆๆ จากห้องน้องเขา คุณปุ้ยก็นึกในใจ หรือว่าเสียเขาอยู่หรือว่าทะเลาะตบตีกัน เสียงเหมือนอะไรดิ้นๆอยู่กับพื้น ตุ๊บๆๆๆ ซักพักใหญ่ แต่คุณปุ้ยไม่กล้าที่จะออกไปดูที่ระเบียง ก็เลยเปิดประตูหน้าออกไปดู ก็ยังเห็นว่าประตูหน้ายังล็อคอยู่ จนเสียงมันเงียบไปเกือบๆ ครึ่งชั่วโมง ก่อนที่จะนอนคุณปุ้ยก็ปิดไฟในห้องทั้งหมด แล้วก็ชะโงกไปดูแต่ก็กลัวว่าเสี่ยจะอยู่ในห้อง หาว่าเราไปยุ่งอะไรกับเด็กเขาวะ แต่คุณปุ้ยก็ชะโงกไปดู แล้วแสงไฟจากข้างนอกที่ส่องเข้ามา ทำให้คุณปุ้ยมองเห็นน้องเขานอนน้ำลายฟูมปากอยู่กะพื้น คุณปุ้ยก็ตกใจทำอะไรไม่ถูก วิ่งออกไปข้างนอกพยายามไปหาคนมาช่วย วิ่งลงไปข้างล่างตะโกนหาคนให้มาช่วย จนไปถึงห้องของคนที่ดูแล คุณปุ้ยก็เลยบอกเขาว่า "พี่ๆ ช่วยขึ้นไปดูหน่อย น้องห้องนี้เขากินยาตาย นอนน้ำลายฟูมปากอยู่" คนดูแลหอหน้าซีดเลย และก็บอกให้คุณปุ้ยใจเย็นๆ "ห้องไหนนะ" คุณปุ้ยก็บอกไปว่า "ห้องนี้ๆๆ ห้องที่ประตูล็อคข้างหน้า" คนดูแลหอก็พูดกับคุณปุ้ยว่า "น้อง ห้องนั้นหนะเขากินยาตายมา 4 วันแล้ว" คุณปุ้ยก็บอก "ผมเห็นอยู่เมื่อกี๋พี่ อย่าเล่นๆ" คนดูแลหอก็บอก "จริงๆน้อง เขากินยาตายมา 4 วันแล้ว กว่าคนจะไปเจอก็มีกลิ่นแล้ว" คุณปุ้ยขาอ่อนน้ำตาไหลตรงนั้นเลย คุณปุ้ยก็เริ่มคิดถึงความประจวบเหมาะ ที่ว่าทำไมชั้น 3 ถึงเงียบทั้งหมด คุณปุ้ยก็นั่งอยู่ตรงนั้นซักพักสงบสติออารมณ์ คนดูแลหอก็บอกว่า "อ่ะ ไม่เชื่อใช่มั๊ย เดี๋ยวพาไปดู" คุณปุ้ยก็ขึ้นไปดูห้องนั้นกับคนดูแลหอ 2 -3 คน พอไขกุญแจเปิดไปดู ปรากฏว่าห้องนี้โล่งเลย ไม่มีอะไรแล้ว แต่ที่น่าตกใจก็คือ ตุ๊กตาที่คุณปุ้ยแขวนไว้ให้ตรงเหล็กดัดเข้าไปตั้งอยู่ในห้องได้ยังไง หรือแสดงว่าน้องเขารับมาแล้ว ตุ๊กตาตัวนั้นคุณปุ้ยก็เก็บกลับออกมาด้วย คืนนั้นคุณปุ้ยก็อยู่ที่ห้องนั้นไม่ได้ต้องกลับไปอยู่ที่บ้านแม่

หลังจากนั้นคุณปุ้ยก็ย้ายออกจากหอนั้น แต่ว่าในช่วงที่ยังหาหอใหม่ไม่ได้และก็ต้องเคลียร์อะไรให้เรียบร้อย คุณปุ้ยก็ต้องนอนอยู่ที่ห้องนั้นเป็นเวลา 2 วัน คุณปุ้ยก็ได้ยินเสียงกระทืบเหมือนเสียงคนวิ่งอยู่ในห้องนั้น และคุณปุ้ยก็มารู้ที่หลังว่า คนที่อยู่ชั้น 3 ที่ย้ายออกไปนั้น เขาได้ยินกันหมด หลังจากนั้นทางครอบครัวน้องเขาก็มาทำพิธีเชิญวิญญาณน้องเขากลับไป คุณปุ้ยก็เผาตุ๊กตาตัวนั้นไปให้น้องเขาด้วย... ป.ล. น้องคนนั้นชื่อ "ตุ๊กตา"