หางานหาดใหญ่ หาดใหญ่ ชัดทุกเรื่องเมืองหาดใหญ่ สงขลา อับเดตข่าวหาดใหญ่ Hatyaifocus สาวสวยหาดใหญ่ หนุ่มหล่อหาดใหญ่

วิถีชีวิต คือ ศิลปะ

ศิลปะ คือ ความจริง

ทุกสิ่งหลอมรวมเป็น "วัฒนธรรม"

Nowness เว็บไซด์ดัง ซึ่งเป็นแบรนด์หนึ่งของ หลุย วิคต็อง (Louis Vuitton) ซึ่งภายใน Website Nowness ทุกๆวันจะมีการรวมรวบและนำเสนอเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นวิถีชีวิต ศิลปะ แฟชั่น การท่องเที่ยว การออกแบบ ภาพยนตร์ ดนตรี กีฬา และการทำอาหาร โดยNownessได้ถ่ายทอดผ่านบทความภาพถ่ายคลิปวีดีโอและสื่อรูปแบบต่างๆ โดยมีบริษัทตั้งอยู่ที่เมืองนิวยอร์ค ประเทศสหรัฐอเมริกา

ครั้งหนึ่ง NowNess ได้มีการถ่ายทอดวิถีชีวิตของชาวเกาะยอผ่านเรื่องเล่าในภาพยนตร์สั้นเรื่อง "Son of Samila" โดยจะเป็นการถ่ายทอดผ่านตัวละครเด็กน้อยชื่อ "ภานุมาศ มิ่งเมือง" ซึ่งเป็นลูกหลานชาวประมง ที่ต้องใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยว เนื่องจากสูญเสียพ่อและแม่ก็มาทิ้งไปอีก เขาต้องใช้ชีวิตอยู่กับลุงกับป้า และวัด ภายในภาพยนตร์เรื่องสั้นนี้ก็ได้เล่าเรื่องผ่านวิถีชีวิตที่แท้จริงของชาวใต้ รวมไปถึงเรื่องเล่าและตำนานผ่านมุมมองศิลปวัฒนธรรมชาวใต้ "หนังตะลุง" ภาพยนตร์สั้นเรื่อง "Son of Samila" กลายเป็นภาพยนตร์ไฮบริดซึ่งเป็นการผสมระหว่างนวนิยายและความเป็นจริงเหมือนกับโลกของตัวละครในเรื่อง

เหตุผล

ปัญหาที่เกิดขึ้นในสังคมไทยแทบทุกยุคทุกสมัย แม้ว่าโลกจะเดินทางมาถึงจุดนี้แล้วก็ตาม ปัญหาเหล่านี้มาจากวัยรุ่นหรือผู้ที่ไม่พร้อมจะมีบุตร อาจจะด้วยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตามแต่ ซึ่งบางครั้งก็ไม่ได้อยากจะทิ้งลูกทิ้งเต้า แต่ด้วยสถานการณ์มันบังคับเหมือนดั่งเนื้อเรื่องในภาพยนตร์สั้น Son of samila ช่วงตำนานนางเงือก ที่เล่าถึงนางเงือกต้องทิ้งลูกไปเพราะสถานการณ์จำเป็น แต่กระนั้นเรื่องก็โยงมาถึงเด็กน้อยที่โดนแม่ทิ้งไป อาจจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามเพราะเนื้อเรื่องไม่ได้กล่าวเอาไว้ แต่สุดท้ายแล้วการจะทิ้งอะไรไปสักอย่างเชื่อได้ว่าคนเรามันต้องมีเหตุผลเพียงพอ ซึ่งเหตุผลนั้นจะดีหรือไม่ดีสุดแล้วแต่คน

แรงบรรดาลใจของเด็ก

Son of Samila ได้กล่าวถึงพ่อของเด็กน้อยซึ่งมีอาชีพรับราชการทหาร ทุกวันนี้ลูกๆ หลายๆคนมักจะชอบเดินตามความฝันตัวเอง โดยมีใครสักคนเป็นไอดอล ในห้วงความคิดของลูกๆทุกคนตอนเด็กๆ มักจะมีพ่อหรือแม่เป็นไอดอลอยู่เสมอ เช่นเดียวกันกับเด็กน้อยภานุมาศที่มีพ่อซึ่งเป็นทหารเป็นไอดอล แม้พ่อจะจากเขาไปนานแค่ไหน แต่ความผูกพันธ์และความประทับใจแรกก็ยังมีพ่ออยู่ในนั้นเสมอ เราผู้เป็นพ่อแม่อาจจะมองว่าเราจะทำตัวยังไงก็ได้ ลูกคงไม่ต้องการเป็นแบบเราหรอก คนอื่นๆเก่งๆมีตั้งเยอะตั้งแยะ แต่ไม่จริงเลยลูกทุกคนย่อมมีพ่อแม่เป็นไอดอลคนแรกอยู่เสมอ

โอกาส  

ทุกวันนี้สังคมมองว่าเด็กด้อยโอกาสเหลือน้อยเต็มที่ เพราะมีสถาบันและองค์กรต่างๆสนับสนุนพวกเขาเหล่านี้อยู่ตลอด แต่อันที่จริงแล้วการสนับสนุนจากองค์กรต่างๆ เป็นเพียงแค่เปลือกเป็นเพียงแค่โครงการสมมติที่เอาไว้ใช้ลดหย่อนภาษีเท่านั้น ไม่ได้ช่วยพวกเขาถึงส่วนลึก ถึงวิถีชีวิตของพวกเขาจริงๆ เราลองมองดูบริษัทใหญ่ที่มักโพสภาพโพสโครงการช่วยเหลือดูแล้วกัน จะมีสักกี่บริษัทที่จะทำเป็นโครงการต่อเนื่อง มีสักกี่บริษัทที่สามารถเปลี่ยนคุณภาพชีวิตให้เด็กเหล่านี้ดีขึ้นมาจริงๆ อันที่จริงแล้วการพัฒนาคุณภาพชีวิตจริงๆ เรามองว่ามันต้องไปช่วยไปเสริมและสนับสนุนในวิถีชีวิตของเขาจริง ไม่ใช่ไปมอบหนังสือที่เด็กอ่านหนังสือไม่ออก ไม่ใช่ไปมอบชุดนักเรียนให้เด็กที่ไม่ได้เรียนหนังสือ สร้างสนามฟุตบอลให้เด็กแต่เด็กไม่มีลูกบอลใช้ ไม่ใช่ใช้เงินในการเปลี่ยนชีวิตของเขาเพียงอย่างเดียว ความใส่ใจในหลายๆเรื่อง ความต่อเนื่องในการช่วยเหลือและพื้นฐานของชุมชนต่างหากที่สำคัญ เอาง่ายๆทีละชุมชน "ไม่ใช่หว่านเมล็ดไปทั่ว แต่ไม่เคยรดน้ำ"

ทะเลาะวิวาท

คนไทยพักหลังๆไม่รู้ว่าเป็นอะไร เลือดร้อนอารมณ์ร้อนง่าย พูดไม่เข้าหูก็ด่ากันต่อยกัน ขับรถปาดหน้า ย้ำนะว่าไม่ได้ชน แต่คนไทยก็จะฆ่าจะแกงกัน เรื่องเหล่านี้เกิดขึ้นมากมายในโลกโซเชี่ยลในทุกวันนี้หรืออาจเป็นเพราะว่าคนไทยเป็นแบบนี้มานานแล้ว แต่เมื่อก่อนเราไม่มีสื่อไม่สามารถบอกเล่าให้คนทั้งประเทศได้รับรู้ แต่ทุกวันนี้ทุกคนมีสื่ออยู่มือ ผ่านเจ้าสมาร์ทโฟนเครื่องเล็กเครื่องใหญ่ ซึ่งแน่นอนวิจารณญานในการรับชมคือสิ่งสำคัญ เพราะเรารับรู้ผ่านเพียงจอสี่เหลี่ยมๆผ่านตัวอักษร จริงเท็จร้ายดีแค่ไหนใครจะรู้ และความรุนแรงที่เกิดขึ้นในทุกวันนี้ส่วนใหญ่มาจากเรื่องเพียงเล็กน้อยทั้งนั้น อาจจะมาจากพรรคการเมืองที่ชอบ ทีมบอลที่ชอบ ความคิดเห็นส่วนตัวเล็กๆน้อยๆ แต่ความเล็กน้อยตรงนั้นที่นำไปสู่การสูญเสียชีวิตและทรัพย์สิน ยิ่งเมื่อมีเหล้าเข้าปากด้วยแล้วล่ะก็ทุกอย่างก็ยิ่งจะไปกันใหญ่ เหมือนกับเนื้อเรื่องที่บอกเล่าถึงความตายของผู้เป็นพ่อ ซึ่งเสียชีวิตในวงเหล้าจากน้ำมือของเพื่อนสนิทด้วยกัน  ฉะนั้นใจเย็นสักนิดนะคนไทย รู้ว่าอากาศเมืองไทยมันร้อน...

ชาวประมงกับงานในเมือง

"โลกเปลี่ยนไปได้ แต่ไม่ใช่วัฒนธรรมต้องเปลี่ยนไปด้วย" ภายในเรื่องได้สื่อให้เห็นว่าลุงของเด็กน้อยที่แต่เดิมเคยเป็นชาวประมง ต้องร่อนเร่ไปหางานในเมือง ซึ่งปัจจุบันมันก็ต้องเป็นแบบนั้นจริงๆ เพราะปัจจัย4ทุกอย่างราคาขึ้นหมด แต่วัตถุดิบชั้นต้นราคายังคงเท่าเดิม ต่อไปเราอาจต้องซื้อปลานำเข้าเพราะชาวประมงไม่หาปลา ซื้อข้าวจากประเทศอื่นเพราะชาวนาไม่ปลูกข้าว ฉะนั้นทุกอาชีพสำคัญหมด ยิ่งเป็นอาชีพเกษตรกรผู้ที่เป็นเหมือนสันหลังของชาติ เป็นผู้ผลิตชั้นแรกของเรา หากปราศจากพวกเขาเหล่านนี้อนาคตเราคงไม่กินข้าวหอมมะลิแสนอร่อย ไม่ได้กินปลาทูสดแต่ได้กินปลาทูอาบฟอร์มาลีนก็เป็นได้ สงขลามีอะไรอีกเยอะที่เรายังมองไม่เห็น เราบอกว่าเราส่งเสริมให้อนุรักษ์ศิลปะวัฒนธรรม คำว่าวัฒนธรรมจริงๆแล้วก็หมายถึงวิถีชีวิตด้วยเช่นกัน หากเราไม่ต้องการให้วัฒนธรรมชาวประมงของลุ่มทะเลสาบสงขลาสูญหายไป ภาครัฐที่มักจจะจัดงานจัดกิจกรรมในสงขลามากมาย หันมาส่งเสริมให้ชาวประมงหรืออาชีพดั้งเดิมของสงขลาให้สามารถคงอยู่ได้ในโลกที่เปลี่ยนไป...

หนังตะลุง

คนไทยในแต่ละจังหวัดแต่ละภูมิภาค ย่อมมีความเชื่อและตำนานปรัมปราในการยึดเหนี่ยวจิตใจแตกต่างกันออกไป ตำนานของชาวใต้มักจะบอกเล่าเรื่องราวผ่านมหรสพต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น หนังตะลุงหรือมโนราห์ แต่ที่น่าแปลกเกือบทุกๆงานใหญ่มักจะมีมหสพเหล่านี้อยู่เสมอ แต่ทุกทีเป็นเพียงแค่ตัวประกอบ แค่เอามาให้ดูมีอะไร ดูย้อนยุค Vintageหน่อย ซึ่งดูเหมือนว่าเป็นการอนุรักษ์ แต่แท้จริงแล้วไม่ใช่เลย ในอดีตสมัยที่ยังไม่มีทีวีไม่มีอินเตอร์เน็ต เราหาความบันเทิงและหาความสุขได้ผ่านมหรสพต่างๆ ผ่านเรื่องเล่าการละเล่นและการแสดงของสิ่งเหล่านี้ ครั้งนึงได้มีไปเดินงานๆหนึ่งในสงขลา เห็นหนังตะลุงเล่นอยู่เป็นหนังตะลุงเล็กๆ จัดแสดงอยู่บนพื้นติดฟุตปาท มีเด็กวัยรุ่นคนหนึ่งนั่งอยู่หลังฉากคอยพากย์และคอยเชิดหนังตะลุงอยู่ คำถามในหัวว่าทำไมมาเชิดแค่คนเดียว ทำไมคนส่วนใหญ่ที่มาเที่ยวงานไม่ค่อยสนใจ ทำไมเจ้างานไม่ทำให้มันเป็นกิจลักษณะไปเลย  หนังตะลุงกลายเป็นเวทีเปิดเปิดหมวกเท่านั้นแล้วหรอ สิ่งที่เป็นเหมือนวัฒนธรรมที่ทรงคุณค่าของชาวใต้ ทุกวันนี้กลายมาเป็นเพียงส่วนประกอบเล็กๆของงานเพียงเท่านั้นจริงๆหรือ

หนังสั้นเรื่อง Son of Samila