ไม่กลัวแม้สภาพร่างกายที่เจอจะสยดสยองและเต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด อุทิศชีวิตและร่างกายเพื่อช่วยเหลือสังคม ทำงานเต็มที่ทุกครั้ง ไม่ว่าเคสนั้นจะหนักเพียงใด
หาดใหญ่โฟกัส ขอแนะนำ “กระแต” นางสาวเมธาวี รักษาผล ให้ทุกคนรู้จักกับผู้เสียสละอีกท่านหนึ่ง ที่อุทิศชีวิตและร่างกายเพื่อช่วยเหลือสังคม ไม่กลัวแม้สภาพร่างกายที่เจอจะสยดสยองและเต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด ทีมงานมีโอกาสได้พูดคุยกับ “พี่กระแต” หรือเจ้าของฉายา “กู้ภัยปากจัดจ้าน” เชื่อว่าในแวดวงจิตอาสา และกู้ภัยหาดใหญ่คงไม่มีใครที่ไม่รู้จัก ด้วยเอกลักษณ์เฉพาะตัว และการทำงานที่เต็มที่ทุกครั้ง ไม่ว่าเคสนั้นจะหนักเพียงใด
"พี่กระแต" ได้เล่าจุดเริ่มต้น ของการเข้าสู่สังคมจิตอาสา อดีตเคยทำงานเป็นลูกจ้างบริษัทแห่งหนึ่ง กว่า 11 ปี ในตำแหน่ง กัปตันและแคชเชียร์ ระหว่างที่ทำงานก็เป็นอาสากู้ภัยมาตลอด ว่างจากงานประจำก็มาช่วยที่มูลนิธิมิตรภาพสามัคคี (ท่งเซียเซี่ยงตึ๊ง) หาดใหญ่ ตลอดเวลา 4-5 ปี ที่ได้ใช้ชีวิตเป็นอาสากู้ภัยพยายามเก็บเกี่ยวประสบการณ์ของตนเองให้มากที่สุด จนทางมูลนิธิเห็นความตั้งใจจริง จึงชักชวนมาเป็นเจ้าหน้าที่อยูในชุดบริการแรงงานสงเคราะห์ (ชุดเก็บศพ) และได้บรรจุเข้าทำงานเมื่อ 2 ปีที่แล้ว
หากถามว่าทำไมถึงเลือกเดินเส้นทางนี้มันอาจไม่สวยหรู และต้องทำด้วยใจที่รัก "พี่กระแต" เล่าว่า
จุดที่อยากเข้ามาอยู่ในงานอาสาคือ จากที่เราไปเจออุบัติเหตุทั่วไป แล้วอยากจะเข้าไปช่วย แต่เราไม่รู้วิธีที่จะเข้าไปช่วยเหลือ เลยตัดใจเข้ามาฝึก มาเรียนและหาประสบการณ์จากรุ่นพี่ และหลักสูตรต่าง ๆ ที่เปิดสอน หาความรู้มาตลอด จนเกิดความชำนาญ ทำให้เรามีความมั่นใจ และทำได้ถูกต้อง หลังจากนั้นทำมาเรือยๆ ไม่ว่าจะขึ้นรถพยาบาล จับงู ช่วยเหลือสัตว์ และหน้าที่หลักจริงๆ จะอยู่ในแแผนกเก็บศพ
ทุกครั้งที่พบศพกลัวไหม แล้วเคสหนักสุดคือ ………..
ไม่เคยกลัว!! เพราะคิดว่าจะทำหน้าที่สุดท้ายส่งผู้เสียชีวิตให้ดีที่สุด เคสที่หนักสุดที่เเคเจอ คือผู้หญิงนอนให้รถไฟทับ คอขาด ทุกส่วนของร่างกายเละ ตับ ไต ใส้ พุงกระเด็นไปถึงหลังคาบ้านเราก็ตามเก็บชิ้นส่วน ส่วนเล็กส่วนน้อยให้เขาให้ครบสมบูรณ์ที่สุด
และการช่วยเหลือทุกครั้งก็ไม่เคยหวังผลอะไรเลย เพียงแค่ต้องการช่วยเหลือตอนทุกคนประสบเหตุ ถ้าเขาปลอดภัย พาตัวเองกลับไปหาครอบครัว กลับถึงบ้านเจอคนที่รักนั่นคือเป้าหมายสูงสุดที่ต้องการ อาจจะมีคนแค่ส่วนน้อยที่คิดว่าพวกเราหวังผล ถ้าคนที่รู้จริงๆ จะรู้ว่าใจพวกเราเกินร้อยที่คิดจะช่วย และช่วยจริงๆๆ เพราะทุกครั้งที่เราอออกไปช่วย ไม่เคยจะเรียกร้องค่าใช้จ่ายใดๆ
ทั้งนี้ “พี่กระแต” ยังฝากว่าพวกเรากู้ภัยไม่เคยต้องการอะไรจากสังคมเลย แค่คำขอบคุนพวกเราก็ชื่นใจแล้ว และขอความร่วมมือจากประชาชนที่ใช้รถใช้ถนนในขณะทีใด้ยินเสียงไซเรน ขอให้ช่วยหลีกทางให้พวกเรา เพราะแค่เสี้ยววินาทีมันสำคัญกับชีวิตจริงๆ
"ลุงแจ้ว"สามล้อถีบรุ่นสุดท้ายแห่งเมืองสงขลา
13 มิถุนายน 2567 | 118"หลวงทุ่งจินดา"ขวัญใจเด็กสะเดา แจกนมขนมฟรี ทำมานานกว่า 17 ปี
29 เมษายน 2567 | 162"คนสงขลา" ศิษย์เก่า ม.ขอนแก่น รุ่นที่ 1หมายเลขนักศึกษา 001 คณะเกษตรศาสตร์
6 กุมภาพันธ์ 2567 | 27,196"เจ๊หลั่น"ทายาทโรงขนมเหนียนเกาหรือขนมเข่ง ทำมาตั้งแต่รุ่นบรรพบุรุษ กว่า 40-50 ปี หนึ่งเดียวในสะเดา
31 มกราคม 2567 | 757ผู้ก่อตั้งเพจเรื่องนี้ฉายเถอะ คนหาดใหญ่อยากดู คอมมูนิตี้ที่เปิดกว้างต้อนรับทุกเพศทุกวัยที่ต้องการจะเปิดประสบการณ์การดูหนังที่ไม่เหมือนใคร
5 มกราคม 2567 | 967"น้องน้ำฝน"นางสาวสมิหลาสงขลา ประจำปี 2566 สวย เก่ง ครบ สมตำแหน่งที่ได้รับ
6 กรกฎาคม 2566 | 11,939"เซียวบ๊ะจ่าง"ป้าจำลอง ความอร่อยกว่า 80 ปี บ้านทับโกบสะเดา สูตรอาม่าชาวแต้จิ๋ว เมืองซัวเถา ประเทศจีน
21 มิถุนายน 2566 | 1,522