หางานหาดใหญ่ หาดใหญ่ ชัดทุกเรื่องเมืองหาดใหญ่ สงขลา อับเดตข่าวหาดใหญ่ Hatyaifocus สาวสวยหาดใหญ่ หนุ่มหล่อหาดใหญ่

เรื่องราวหาดใหญ่

สงขลา | ตำนาน...ไอติมโอ่ง ถนนนางงาม เมืองเก่าสงขลา
7 มิถุนายน 2561 | 12,150

ตำนาน "ไอติมโกถ่อง" สู่ "ไอติมโอ่ง" สูตรโบราณกว่า 70 ปี

"ถนนนางงาม" ถนนย่านเมืองเก่าสงขลา สถานที่ปักหมุดของนักท่องเที่ยวและชาวสงขลาในช่วงวันหยุด มนต์เสน่ห์ความเก่าแก่ของถนนเส้นนี้ นำไปสู่มรดกอันล้ำค่าประจำจังหวัดสงขลาโดยปริยาย รูปแบบภาพวาดสตรีทอาร์ต สถาปัตยกรรมตึกราบ้านช่องอายุนับร้อยปี เปรียบเสมือนขุมทรัพย์ที่เราชาวสงขลาพึ่งอนุรักษ์ อีกทั้งถนนเส้นนี้ ยังเป็นสถานที่รวบรวมของกินเก่าแก่รุ่นพ่อมากมาย มีขนมหลายชนิดที่หาซื้อกินที่ไหนไม่ได้ และยังมีร้านไอติมเล็กๆ ที่เรารู้จักกันในนาม "ไอติมโอ่ง" แฝงกายซ่อนเร้นอยู่บนถนนเส้นนี้อีกด้วย

ลักษณะเด่นของ "ไอติมโอ่ง" คือเอกลักษณ์ของภาชนะที่ใช้ใส่ไอติม โดยทางร้านจะเสิร์ฟมาเป็นโอ่งใบเล็กๆ มีลวดลายน่ารักๆ ภายในบรรจุไอติมรสชาติต่างๆ อาทิ กะทิสด ลิ้นจี่ โดยมีเมนูเด็ดประจำร้านคือ "ไอติมไข่แข็งรสเลิศ" ทานคู่กับกล้วยหอม และลูกชิ้นชุบแป้งทอด บอกได้เลยว่า "ฟิน" กว่าที่ร้านแห่งนี้จะกลายเป็นเสมือนสัญลักษณ์ประจำถนนนางงาม ต้องขอย้อนไปไกลสักหน่อย

"ไอติมโอ่ง" ก่อตั้งโดย พี่เอก หรือ เศวต ธีรธรรมวงศ์ เป็นคนที่เกิดและโตมาบนถนนนางงาม สมัยเด็กๆ จะมีอาแป๊ะคนนึงเข็นรถไอติมคันเก่าๆ เข้ามาบนถนน แกชื่อว่า "โกถ่อง" ซึ่งสมัยนั้นไม่มีใครไม่รู้จักท่าน เสียงกรุ๊งกริ๊งๆ ของกระดิ่งดังมาแต่ไกล ทำให้เด็กๆ ละแวกนั้นต้องรีบหาเหรียญเพื่ออกไปซื้อ "ไอติมโกถ่อง" แถวบริเวณหน้าปากซอยถนนางงาม ภาพที่เห็นจนชินตา คือภาพของผู้คนที่พากันกรูไปล้อมรถเข็นขายไอติมของอาแป๊ะ คิวค่อนข้างแน่น บ่อยครั้งที่พี่เอกจะได้คิวเป็นคนสุดท้าย แต่ด้วยรสชาติความอร่อยจำใจต้องรอ มนต์เสน่ห์รสชาติของไอติมโกถ่อง เป็นเสมือนการจุดประกายเล็กๆ ต่อมาด้วยอายุของโกถ่องที่มากขึ้น ทำให้ในที่สุดท่านก็ต้องหยุดขายไอติมไปในที่สุด ปิดฉากตำนาน "ไอติมโกถ่อง" ไปโดยปริยาย

กาลเวลาล่วงเลยผ่านไป พี่เอก ได้เข้าทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่งในจังหวัดสงขลา อยู่มาวันหนึ่งพี่เอกรู้สึกว่าเกือบ 10 ปีแล้ว ที่ไม่ได้กินไอติมถ้วยโปรด ทำให้พี่เอกต้องออกตามสืบว่าบ้านของโกถ่องอยู่ที่ไหน จนกระทั่งได้ข่าวว่าท่านอยู่ในเมืองสงขลา พี่เอกจึงขับรถไปหาโกถ่องที่บ้านของท่าน เมื่อทั้งสองเจอกัน พี่เอกถามว่าจำผมได้หรือไม่ โกถ่องก็ตอบกลับมาอย่างทันควันว่า "ทำไมจะจำไม่ได้" โกถ่องได้ถามสารทุกข์สุขดิบของครอบครัวพี่เอก ในที่สุดพี่เอกก็ตัดสินใจขอสูตรไอติมจากโกถ่อง โกถ่องไม่ลังเลที่สอนพี่เอกปั่นไอติม จากนั้นพี่ก็เรียนรู้วิชาการทำไอติมตามสไตล์ของโกถ่องจนชำนาญ ปัญหาอยู่ที่ว่าเมื่อปั่นไอติมเสร็จ กิยังไงก็กินไม่หมด แจกคนข้างบ้าน พี่น้องเพื่องฝูงก็ไม่หมด ประกอบกับช่วงนั้นลูกสาวคนโตเพิ่งคลอดได้ไม่กี่วัน จึงเป็นแรงบันดาลใจให้พี่เอกออกไปขายไอติม เริ่มต้นจากการขายข้างถนนโดยไม่มีชื่อร้าน เมื่อพี่เอกเลิกจากงานบริษัทก็จะมาขายไอติมต่อ

ต่อมาก็ได้มาเปิดร้านเล็กๆ เป็นบ้านชั้นเดียว บริเวณถนนนางงาม ขายไอติมในราคาที่เป็นกันเอง แต่ทำอย่างไรให้ลูกค้าเข้ามาชิม พี่เอกจึงตัดสินใจสั่งโอ่งมาจากกรุงเทพ เพื่อใช้เป็นภาชนะใส่ไอติม คำถามจากลูกค้าที่ทำให้พี่เอกมีแรงผลักดันคือ "ไอติมโอ่งเป็นยังไง" นานๆ เข้า กลายเป็นที่รู้จักในวงกว้าง มีลูกค้าเพิ่มมากขึ้น จนพี่เอกตัดสินใจกู้เงินจากธนาคารมาซื้อบ้านที่ถนนางงาม และขยายกิจการจนเกิดเป็น "ไอติมโอ่ง" มาจนถึงปัจจุบัน

 

 

เรื่องที่เกี่ยวข้อง