ต้องบอกก่อนว่าสุไหงโก-ลก ใต้สุดแดนสยามวัฒนธรรมงามสองภาษาปาเต๊ะ-บาติค ดูงามตาแหล่งศึกษาป่าพรุสิรินธรคำขวัญประจำอำเภอสุไหงโก-ลกอ.สุไหงโก-ลก หรือ 歌洛 Gē luò กอ-ล็อก ในภาษาแต้จิ๋ว
ใต้สุดแดนสยามแห่งนี้ หรือที่เรามักเรียกสั้นๆว่า โก-ลก ในห้วงช่วงปี 2527-2535 ที่ผู้เขียนยังตะลอนทัวร์ไปทั่วไทย เป็นอีก 1 อำเภอที่เจริญกว่าตัวจังหวัด(นราธิวาส) โรงแรมใหญ่ๆหรูๆเต็มไปหมด เช่น โรงแรมเก็นติ้ง ฯลฯ ผู้คนคึกคักขวักไขว่ รถยนต์ทะเบียนไม่คุ้นตาที่ข้ามแดนมาจากฝั่งมาเลเซีย วิ่งกันเกลื่อนเมือง ได้ยินแต่เสียงสำเนียงพูดภาษามาลายูหรือยาวีของผู้คน ทำเอาผู้เขียนรู้สึกเหมือนอยู่ที่กัวลาลัมเปอร์หรือเมืองใดเมืองหนึ่งในต่างประเทศ การมาที่นี่ในครั้งแรกมาในนามของช่างศิลป์แอร์โรว์ พนักงานขายแอร์โรว์ ที่เราเรียกว่า Ac (Arrow Consultant)
เป็นสาวหน้าหมวยคนท้องถิ่นย่านนั้นสามารถพูดภาษายาวีได้ ตัวเล็กๆน่ารักสดใส คล่องแคล่ว กระฉับกระเฉง พูดจาฉะฉานทั้งไทยและยาวี เสียดายจำชื่อไม่ได้ น้องเขาดีใจมากที่มีพี่ช่างศิลป์จากรุงเทพลงมาแต่งร้านให้ นอกเหนือจาก Sp หรือหัวหน้าเขตขายที่ออกเยี่ยมเยียนน้องๆ Ac เป็นประจำตามตารางเวลาอยู่แล้ว
ที่โก-ลก นี้เนื่องจากเป็นเมืองเศรษฐกิจชายแดนที่คึกคัก มักจะมีคนมาเลย์ข้ามมาซื้อหรือขั้นเหมาเสื้อผ้าแอร์โรว์เป็นโหลๆไปจำหน่ายหรือใช้เองเลยทีเดียว จึงมีร้านค้าที่ต้องตกแต่งอยู่หลายร้าน แต่จำชื่อห้างร้านที่ไปจัดไม่ได้เลย รวมทั้งยุคที่มาในนามไนกี้ด้วย ซึ่งการเดินทางเราจะเดินสายมาจาก*หาดใหญ่ ด้วยรถไฟแต่เช้า โดยใช้หาดใหญ่เป็นศูนย์กลางในการเดินทาง กระจายลงภาคใต้ตอนล่าง
เช่น ปัตตานี เบตงยะลา นราธิวาส สตูล (จะกล่าวถึงในลำดับถัดไป) พักที่ โก-ลก 1 คืน แสงสียามราตรีที่นี่ไม่แพ้หาดใหญ่ ได้มาโก-ลก 4-5 ครั้ง ความทรงจำอาจลางเลือนไปบ้าง เสียดายหาบิลโรงแรมไม่เจอเลยจำชื่อโรงแรมที่พักไม่ได้ ไม่แน่ใจว่าใช่โรงแรมเมอลินหรือเปล่า เป็นโรงแรมขนาดกลาง ชื่อโรงแรมที่นี่จะเป็นภาษาอังกฤษเกือบทั้งหมด พอรุ่งเช้าจึงเดินทางเข้าตัวจังหวัดนราธิวาส ด้วยรถแท็กซี่เบ๊นซ์ หางปลาเกียร์พวงมาลัย สุดแสนคลาสสิก ที่คนเต็มถึงจะออก นั่งหน้าข้างคนขับ 2+1 รวมคนขับ นั่งหลัง 5 อัดกันปุเรงปุเรงไป ในบรรยากาศที่ครุกรุ่นเพราะสถานะการณ์ของ 3 จังหวัด ชายแดนภาคใต้
เส้นทางรถไฟสายใต้ ช่วงระหว่าง หาดใหญ่-สุไหงโก-ลก ที่ผู้เขียนล่องลงมาตามเส้นทางการทำงานของช่างศิลป์นี้ มีระยะทาง 214 กม. ใช้เวลาเดินทางราวๆ 5-6 ชม.ผ่าน จะนะ เทพา โคกโพธิ์(ปัตตานี) ยะลา รามัน รือเสาะ ตันหยงมัส(นราธิวาส) เจาะไอร้อง สุไหงปาดี และสถานีสุดท้ายปลายด้ามขวาน สุไหงโก-ลก
ขอบคุณภาพข้อมูล : Lín Xikūn
ศาลาตาเล่อเท่อ ที่พึ่งของชาวบ้านเมื่อของสำคัญสูญหาย
27 เมษายน 2568 | 125จากอดีตบ้านทุ่งเหม็นขี้ สู่บ้านทุ่งขมิ้น(นาหม่อม)
27 เมษายน 2568 | 129บุกป่าหาน้ำตกลับ...น้ำตกโตนหน้าผี ณ เขาพระ อ.รัตภูมิ
27 เมษายน 2568 | 190ศาลเจ้าแม่กวนอิมสวนหมาก ศาลเจ้าแห่งแรกที่ริเริ่มทำโรงทานเจในสงขลา
20 เมษายน 2568 | 239พาชม...บ้านขุนตระการตะเครียะเขต บ้านเก่าโบราณนับร้อยปี "บ้าน 108 เสา"
30 มีนาคม 2568 | 858รู้หม้ายว่า? สงขลาเป็นจังหวัดเดียวในประเทศไทยที่มีวันประจำจังหวัด
30 มีนาคม 2568 | 656เปิดตำนานความเชื่อ พ่อปู่ภุชงค์-แม่ย่าทองคำ วัดโคกเปี้ยว สงขลา
30 มีนาคม 2568 | 514ศาลเจ้าพ่อทวดหมอน สิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่ตำบลคูขุด อ.สทิงพระ
2 มีนาคม 2568 | 820