หากไปเยือนเมืองสงขลา แน่นอนว่าเราต้องมีของฝากกลับไปฝากคนที่บ้าน หนึ่งในร้านค้าของฝากขนมอร่อยคงต้องยกให้กับร้าน บ้านขนมไทยสอง-แสน Cafe & Gallery of Songkhla ว่าไปแล้วเรามาทำความรู้จักกับร้านขนมคู่เมืองสงขลากันสักนิด
ชายหนุ่มจากทะเลจีนใต้สู่เมืองสองเล ก๋งซีตัน แซ่ภู่ ชาวจีนจากไหหลำ เดินทางจากประเทศจีนมาทำงานเป็นกุ๊กในเรือสินค้าระหว่างไทยกับสิงคโปร์ เรือสินค้าจะเข้ามาจอดเทียบท่าที่โรงสีแดง “หับ โห้ หิ้น” จังหวัดสงขลา ประเทศไทย เพื่อขึ้นเรือ เข้าพัก และซื้อข้าวสารลงเรือสำหรับนำไปขายที่สิงคโปร์ ก๋งพูดภาษาจีนได้ทุกภาษา พูดภาษาอังกฤษได้ดี พูดภาษาไทยได้ไม่ชัดแต่สื่อสารรู้เรื่อง ต่อมาก๋งได้รู้จักและคุ้นเคยกับครอบครัว “รัตนปราการ” คือคุณสุชาติและคุณเล็ก เจ้าของโรงสีแดง เมื่อรู้จักกันเป็นอย่างดีจึงไปมาหาสู่กันตลอด ก๋งเป็นคนเป็นคนเรียบร้อย สุภาพ ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่พูดมาก จึงถูกอัธยาศัยต่อผู้พบเห็น
ประมาณปี พ.ศ. 2486 สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ก๋งออกจากความเป็นกุ๊ก ครอบครัว “รัตนปราการ” ได้ให้พื้นที่ทำกินบริเวณด้านหลังทางด้านขวามือของบ้าน มีลักษณะเป็นเพิงแก่ก๋ง ชายจีนโพ้นทะเลจากทะเลจีนใต้จึงเริ่มต้นทำมาค้าขายที่เมืองสองเลด้วยการเปิดร้านกาแฟชื่อ “โกตุ้น”
สมัยนั้นไม่มีเครื่องบด เครื่องชง เครื่องคั่วกาแฟ เมื่อซื้อเมล็ดกาแฟมาจึงต้องคั่วเอง นำเมล็ดกาแฟที่คั่วได้ที่มาตำด้วยครกหิน นำมาร่อนด้วยกระชอนที่ทำจากไม้ไผ่ ผงกาแฟที่ร่อนแล้วนำมาเก็บไว้ในโถ กาแฟคั่วของร้านโกตุ้นมีกลิ่นหอมและอร่อย ด้วยอุปนิสัยส่วนตัวที่น่าคบหาจึงดึงดูดใจลูกค้ามาอุดหนุนอย่างสม่ำเสมอ ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นคนญี่ปุ่น คนสงขลาที่มาทำงานกับคนญี่ปุ่น และคนทั่วไป เนื่องจากร้านเป็นเพิงไม่มีที่นั่งให้ลูกค้าซื้อดื่มที่ร้าน ลูกค้าจึงต้องซื้อกลับ ก๋งใช้กระป๋องนมตราหมีกับนมตราแหม่มทูนหัวใส่กาแฟที่ชงและใช้เชือกกล้วยผูกสำหรับหิ้ว ก๋งค่อย ๆ สะสมและเก็บหอมรอมริบรายได้จากการขายกาแฟจากน้ำพักน้ำแรงตั้งแต่ปักหลักที่เมืองเก่าสงขลา
หญิงสาวจากเกาะยอสู่นครใน ยายเอียด ชื่อจริง กิ้มฉิ้น แซ่ภู่ เป็นคนเกาะยอ เกิดใกล้โรงเรียนวัดท้ายยอ ตรงข้ามอำเภอเมือง จังหวัดสงขลา ตอนอายุได้ 3 ขวบ ยายต้องมาอยู่กับย่าซึ่งมีอาชีพค้าทอง เนื่องจากแม่ของยายเสียชีวิต และเมื่ออายุ 7 ขวบย่าของยายเสียชีวิต
พ่อของยายซึ่งมีอาชีพก่อสร้างในภาคใต้จึงนำยายมาฝากไว้กับแป๊ะตี่กับป้าชู่ที่ร้านธรรมพานิช นครใน ยายจึงเป็นคนนครในนับแต่นั้น บ้านที่มาอยู่ด้วยเจ้าของบ้านทำกับข้าวและทำขนมเก่งจึงสอนและถ่ายทอดให้แก่ยาย แป๊ะตี่ชอบดื่มกาแฟได้ใช้ยายไปซื้อกาแฟที่ร้าน “โกตุ้น” ของก๋งเป็นประจำ ทั้งคู่พบกันครั้งแรกที่นั่น ฝ่ายชายรู้สึกชอบพอและรักฝ่ายหญิง จึงมาสู่ขอยายกับแป๊ะตี่และป้าชู่ ผู้ปกครองของยายไม่ได้ขัดข้องใด ๆ และรู้สึกยินดี เพราะก๋งเป็นคนไม่นิ่งดูดายและรู้จักทำมาหากิน
ขอบคุณภาพข้อมูล : บ้านขนมไทยสอง-แสน Cafe & Gallery of Songkhla
ย้อนชมภูมิปัญญาการทำขวัญข้าว สู่การสร้างวงเวียนพระแม่โพสพ ศูนย์รวมจิตใจชาวระโนด
8 มิถุนายน 2568 | 306เปิดที่มาชุมชนประวัติศาสตร์ บ้านควนจง (นาหม่อม)
8 มิถุนายน 2568 | 328วิถีมุสลิมบ้านดอนขี้เหล็ก "ประเพณีการทูนพานอาหาร" ที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า 100 ปี
8 มิถุนายน 2568 | 383เปิดตำนาน...ที่มาชื่อบ้านบ่อแดง อ.สทิงพระ
25 พฤษภาคม 2568 | 872ของดีของหรอยท่าเลออก ตลาดริมทางของผู้สัญจรผ่าน ณ สามแยกบ่อทราย (ปากรอ)
25 พฤษภาคม 2568 | 3,146ตำนานทวดเข้...ทวดขุนดำ-ทวดแขนลาย แห่งสายน้ำคลองท่าม่วง อ.ควนเนียง
25 พฤษภาคม 2568 | 1,815ร่องรอยจากอดีต พิพิธภัณฑ์วัดท่าช้าง(บางกล่ำ)
18 พฤษภาคม 2568 | 740เจ้าบ่าวน้อยแห่งควนเขาสูง : วีรบุรุษชุมชนท้องถิ่น บ้านพรุเตาะ ต.ทุ่งใหญ่
18 พฤษภาคม 2568 | 1,658